Tuesday, November 27, 2007

Η ταινία Ελ Γκρέκο ο μεγάλος νικητής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Οκτώ Κρατικά Βραβεία Ποιότητας του 48ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και συνολικά 126.270 ευρώ κέρδισε το βράδυ της Δευτέρας ο Γιάννης Σμαραγδής για την ιστορία του ζωγράφου Δομίνικου Θεοτοκόπουλου που έγινε ταινία με τον τίτλο «Ελ Γκρέκο».Η ταινία «Ελ Γκρέκο» απέσπασε το 1ο βραβείο ταινίας μυθοπλασίας μεγάλου μήκους (58.700 ευρώ), βραβείο σκηνοθεσίας (29.350 ευρώ), φωτογραφίας στον Άρη Σταύρου και Νίκο Σμαραγδή (8.805 ευρώ), σκηνογραφίας στον Δαμιανό Ζαρίφη -που πέθανε τον περασμένο Μάιο- (5.870 ευρώ), μουσικής, εξ ημισείας στον Βαγγέλης Παπαθανασίου που έγραψε τη μουσική στον «Ελ Γκρέκο» και στον Παναγιώτη Καλατζόπουλο που έγραψε τη μουσική στην ταινία «Ουράνια» (5.870 ευρώ), ήχου στον Μαρίνο Αθανασόπουλο (5.870 ευρώ) και μακιγιάζ στην Αργυρώ Κουρουπού (5.870 ευρώ).Την Κυριακή, η ταινία είχε λάβει και το βραβείο κοινού του ελληνικού προγράμματος που συνοδεύονταν από το ποσό των 3.000 ευρώ.
Συνολικά, πέντε βραβεία συγκέντρωσε η ταινία «Ουράνια» του Κώστα Καπάκα. Έλαβε το 2ο βραβείο ταινίας μυθοπλασίας μεγάλου μήκους (44.025 ευρώ), εξ ημισείας τα βραβεία σεναρίου στον Κώστα Καπάκα και μουσικής Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, 2ου ανδρικού ρόλου στον Μανώλη Μαυροματάκη και ενδυματολογίας στην Εύα Νάθενα.Το 3ο βραβείο ταινίας μυθοπλασίας μεγάλου μήκους (29.350 ευρώ) έλαβε η ταινία «Διόρθωση» του Θάνου Αναστόπουλου. Η ταινία κέρδισε, επίσης, εξ ημισείας το βραβείο σεναρίου στον Βασίλη Ραίση και ερμηνείας 1ου ανδρικού ρόλου στον Γιώργο Συμεωνίδη.
Το βραβείο ερμηνείας 2ου γυναικείου ρόλου έλαβε η Μένη Κωνσταντινίδου για την ερμηνεία της στην ταινία «Straight story».Το Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη (14.675 ευρώ) έλαβε η Κωνσταντίνα Βούλγαρη για την ταινία «Βάλς σεντιμεντάλ». Η πρωταγωνίστρια της ίδιας ταινίας Λουκία Μιχαλοπούλου κέρδισε το βραβείο ερμηνείας 1ου γυναικείου ρόλου.Το 1ο Βραβείο ταινίας Τεκμηρίωσης ή Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων μεγάλου μήκους (17.610 ευρώ) απονεμήθηκε στην ταινία «Μυστικά και ψέματα» του Σταύρου Στάγκου. Το 2ο Βραβείο ταινίας Τεκμηρίωσης ή Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων μεγάλου μήκους (11.740 ευρώ) στην ταινία «Πολύ μιλάς, πολύ κλαις» του Δημήτρη Κιτσικούδη.Οι ταινίες μικρού μήκους που βραβεύτηκαν είναι: 1ο Βραβείο ταινίας Μυθοπλασίας ή Τεκμηρίωσης ή Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους, (8.805 ευρώ) η ταινία «Καλή χρονιά μαμά» της Ιρίνα Μπόικο, 2ο Βραβείο ταινίας Μυθοπλασίας ή Τεκμηρίωσης ή Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους, (6.603,75 ευρώ) η ταινία «Πέρασμα» του Γιάννη Κατσάμπουλα και 3ο Βραβείο ταινίας Μυθοπλασίας ή Τεκμηρίωσης ή Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους (4.402,50 ευρώ) η ταινία «Η έκταση που αναλογεί» του Παναγιώτη Χριστόπουλου.Τα δέκα (10) Ισότιμα Ειδικά βραβεία ταινιών Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας ή Τεκμηρίωσης ή Κινουμένων Σχεδίων (2.348 ευρώ το καθένα) απονεμήθηκαν στις ταινίες: 1. «Τζίνα Ντοστογιέφσκι», σκηνοθεσία Β.Ζουγανέλη, 2. «Τι είναι αυτό;», σκηνοθεσία Κ.Πιλάβιου, 3. «Transit», σκηνοθεσία Γ.Γαϊτανίδης, 4. «Εν Θερμώ», σκηνοθεσία Α.Νταουντάκη, 5. «Μ' ακούει κανείς», σκηνοθεσία Αν.Γερακίνη, 6. «Τριανατάφυλλο για μια μέρα», σκηνοθεσία Β.Καζής - Επ.Τριανταφυλλίδης, 7. «Ώμος προς ενοικίαση», σκηνοθεσία Δ.Εμμανουηλίδης, 8. «Εισβολή», σκηνοθεσία Μ.Δέλλου, 9. «Spinalonga», σκηνοθεσία Κ.Αθουσάκης, 10. «Εσωτερικό, νύχτα», σκηνοθεσία Αχ.Κυριακίδης.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Friday, November 9, 2007

Δεν λέω "μη τη χάσετε",

όμως έχει κάποια στιοχεία που πραγματικά αξίζουν.

Little Miss Sunshine είναι ο τίτλος... και πλέον σε DVD.

Εικόνα της παγκοσμιοποιημένης αμερικανικής κοινωνίας με όλα τα τωρινά προβλήματα. Η φωτογραφία της ταινίας είναι εξαιρετική, οι πρωταγωνιστές είναι πολύ καλοί και το σενάριο αρκετά πρωτότυπο. Το περίεργο για αμερικάνικη ταινία είναι ότι κατάφερε να χαρακτηριστεί τόσο κωμωδία όσο και δράμα... Εγώ βέβαια τη χαρακτηρίζω κοινωνική (εγώ ΔΕΝ είμαι κριτικός κινηματογράφου!).
Πήρε και κάποια Όσκαρ.

Αυτό όμως που για 'μένα είχε την δική του αξία είναι ότι κατάφερε μία μόνο ταινία να συγκεντρώσει τόσα πολλά σημερινά κοινωνικά - της Αμερικής κυρίως, αυτό είναι το μέλλον μας - σε μόνο 90 λεπτά...

Μιά κριτική για την ταινία εδώ και ακόμα μία άλλη εδώ, που αναφέρονται και στα κοινωνικά που θίγει η ταινία.

Εάν κάποιος αποφασίσει να τη δει, ας κάνει υπομονή να δει το τέλος που είναι απολαυστικό!

Friday, October 19, 2007

Sicko

Ας το πω με δικά μου λόγια, ότι κατάλαβα!



Μichael Moore:
Πως εσείς οι Βρετανοί φτιάξατε δωρεάν σύστημα υγείας, δηλαδή μέσω φόρων, για όλους τους πολίτες και δεν ακολουθήσατε το δικό μας (αμερικάνικο) μοντέλο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε νοσοκομεία και ασφαλιστικές με συνέπεια ο Αμερικάνος να πεθαίνει αβοήθητος;
Tonny Benn:
Κοίταξε να δεις, φίλε μου. Αν γυρίσουμε πίσω, τότε όλα ξεκίνησαν από τη δημοκρατία. Όλη η δύναμη μέχρι τότε ήταν στα χέρια των πλουσίων. Αν είχες λεφτά, τότε είχες και ιατρική περίθαλψη. Σε πρόσεχαν όταν γερνούσες. Η δημοκρατία όμως έδωσε στους φτωχούς τη δυνατότητα της ψήφου. Και η δύναμη πήγε από το πορτοφόλι στο ψηφοδέλτιο...
Ο λαός είπε κάποια στιγμή λίγο μετά το Β'ΠΠ: στην δεκαετία του '30 είχαμε μεγάλο ποσοστό ανεργείας. Κατά τον πόλεμο όμως δεν είχαμε... Αφού μπορούμε να έχουμε δουλείες σκοτώνοντας Γερμανούς τότε γιατί να μην επικεντρωθούμε τώρα στο να χτίσουμε σχολεία, νοσοκομεία, να προσλάβουμε καθηγητές και γιατρούς;
Διότι εάν μπορείς να βρεις λεφτά να σκοτώνεις, τότε μπορείς να βρεις και λεφτά να σώζεις!
Κι έτσι πληρώσαμε μέσω των φόρων το σύστημα υγείας...

και συνεχίζει:
Πιστεύω ότι η δημοκρατία είναι το πιο επαναστατικό πράγμα στον κόσμο. Πιο επαναστατική κι από τις ιδέες των σοσιαλιστών ή άλλων. Σημασία έχει αν διαθέτεις τη δύναμη, να τη χρησιμοποιήσεις για τις ανάγκες της κοινωνίας σου!
Στη δημοκρατία υπάρχει η ιδέα της "επιλογής", να έχεις επιλογές. Η επιλογή όμως εξαρτάται από την "ελευθερία της επιλογής". Κι αν είσαι χωμένος στα χρέη, τότε δεν έχεις ελευθερία επιλογής. Φαίνεται ότι το σύστημα κερδίζει εάν ο μέσος εργάτης είναι πνιγμένος στα χρέη. Κι επειδή όσοι χρωστάνε είναι απεγνωσμένοι δεν πάνε να ψηφίσουν, δεν ενδιαφέρονται, δεν πιστεύουν ότι μπορέί κάτι να αλλάξει...
Πιστεύω όμως ότι εάν οι φτωχοί της Αγγλίας ή των ΗΠΑ πάνε να ψηφίσουν αυτούς που αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντά τους, τότε θα έχουμε μια πραγματική δημοκρατία! Και δεν θέλουν να συμβεί αυτό... Πότε κρατάνε τον κόσμο απελπισμένο κι απαισιόδοξο!
Έτσι υπάρχουν δύο τρόποι να ελέγχεις τον κόσμο:
1. να τον φοβίσεις
2. να του ρίξεις το ηθικό
Έαν υγιές, μορφωμένο και σίγουρο έθνος είναι δύσκολο να το κυβερνήσεις όπως θέλεις.

ο μόνόλογος του Τοnny Benn συνεχίζεται:
Το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 80% της υγείας όλου του υπόλοιπου πληθυσμού... Είναι απίστευτο! Και οι άνθρωποι το ανέχονται επειδή είναι φτωχοί και με πεσμενο ηθικό. Κι έτσι σκέφτονται ότι "το πιο ασφαλές πράγμα είναι να δέχομαι εντολές και απλά να ελπίζω για το καλύτερο.."



ΜΗΠΩΣ Ο TONNY BENN ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ;

Μichael Moore:
Έχουμε τόσα προβλήματα οι Αμερικάνοι που χρωστάμε πολλά πριν καν βρούμε τη πρώτη μας δουλεία. Χρωστάω ήδη $35,000 εξαιτίας των τριών χρόνων μου στο κολλέγιο. Έτσι όμως γίνεσαι ο υπάλληλος που ψάχνουν. Είσαι αυτός που χρειάζεται τη δουλειά. Ποιος εργοδότης δεν θα πάρει στη δουλειά του κάποιον που χρωστάει πολλά λεφτά; Τον παίρνει και δεν του δημιουργεί προβλήματα, διότι ο υπάλληλος πρέπει να ξεπληρώσει τα χρέη του κολλεγίου. Και χρειάζεται δουλεία με ιδιωτική ασφάλιση. Θα ήταν άσχημο να χάσεις μια τέτοια δουλειά, έτσι; Μπορείς να παραιτηθείς όμως... κι αν αυτη η δουλειά δε φτάνει, τότε μην ανησυχείς, μπορείς να βρεις μια άλλη μια δουλειά, κι άλλη μία, κι άλλη...
Κοιμάσαι καθόλου με τρεις δουλειές; Κι αν δεν κοιμάσαι πολύ, πάρε φάρμακα.
Κι έτσι είσαι κουρασμένος συνέχεια, λυπημένος και αβοήθητος! Μπορεί να έχεις κι άγχος. Μίλα στο γιατρό σου και ζήτα του περισσότερα φάρμακα, που θα σε κρατήσουν αποβλακωμένο μέχρι να συνταξιοδοτηθείς... Αν φτάσεις στα 80, η σύνταξή σου θα είναι εκεί! Σε αντίθεσή με τους νέους εργαζόμενους που δεν θα δουν σύνταξη ποτέ!
Μην ανησυχείς όμως, τα παιδιά μας θα μας φροντίσουν, ειδικά εάν σκεφτείς τι φανταστική ζωή τους προσφέρουμε.
Και θυμήσου: πρέπει να νικήσουμε και τους τρομοκράτες!

ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟΝ MOORE ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΕΤΟΙΑ
.
links:

Friday, June 22, 2007

Πολίτης Κέιν

Ο «Πολίτης Κέιν» η καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών

Η κλασσική ταινία του Όρσον Ουέλς Ο Πολίτης Κέιν (1941) ανακηρύχθηκε η καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (AFI), αφήνοντας στη δεύτερη θέση το Νονό (1972) του Φράνσις Φορντ Κόπολα.
Η λίστα περιλαμβάνει 100 ταινίες και για την κατάρτισή της κλήθηκαν να ψηφίσουν 1.500 δημιουργοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, συγγραφείς και άλλοι άνθρωποι της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Η δεκάδα συμπληρώνεται από την Καζαμπλάνκα, το Οργισμένο Είδωλο, το Τραγουδώντας στη Βροχή, το Όσα Παίρνει ο Ανεμος, τον Λορενς της Αραβίας, τη Λίστα του Σίντλερ, τον Δεσμώτη του Ιλίγγου και τον Μάγο του Οζ.
Η λίστα περιλαμβάνει και πιο πρόσφατες ταινίες, όπως ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιών, ο Τιτανικός και η Έκτη Αίσθηση.
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ είναι ο σκηνοθέτης με τις περισσότερες ταινίες στη λίστα (πέντε), ενώ οι ηθοποιοί με τις περισσότερες συμμετοχές είναι ο Τζέιμς Στιούαρτ και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο (επίσης πέντε).
Αυτή είναι η δεύτερη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου. Η πρώτη είχε ανακοινωθεί το 1998. Εντύπωση προκάλεσε η άνοδος του Δεσμώτη του Ιλίγγου του Αλφρεντ Χίτσκοκ στην 9η θέση (από την 61η που βρισκόταν την προηγούμενη φορά).
Newsroom ΔΟΛ

Splendor in the grass (1961)

Καταπληκτικό φιλμ του Ηλία Καζάν!
Συνδυάζει αρμονικά το κλίμα της εποχής στο τέλος της δεκαετίας του '20 με κλεφτές ματιές και στο κραχ του '29 που άλλαξε την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.
Αλλά γενικότερα η ψυχοσύνθεση των νέων ανθρώπων είναι το κλειδί της ταινίας.
Όνειρα, εσωτερικές ανάγκες και αναζητήσεις σε μια κοινωνία που ίσως να ήταν παράδειγμα, ας ήταν και νότια (Κάνσας) που δεν μας έχει συνηθήσει να την στολίζουμε με καλά λόγια...
Εκτός από την πανέμορφη Νάταλι Γουντ, ο Καζάν εμφανίζει για πρώτη φορά τον αυθεντικό γόη Γουόρεν Μπίτι!

http://www.imdb.com/title/tt0055471/
http://en.wikipedia.org/wiki/Splendor_in_the_Grass

Monday, May 7, 2007

Bowling for Columbine

Σημαντική βράβευση ντοκιμαντέρ με θέμα την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ
Το ντοκιμαντέρ του Αμερικανού σκηνοθέτη Μάικλ Μουρ Bowling for Columbine, με θέμα την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ, αναδείχθηκε η καλύτερη ταινία τεκμηρίωσης όλων των εποχών από τη Διεθνή Επιτροπή Ντοκιμαντέρ (IDA).
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=425613

Παρά τα βέλη που δέχεται όμως ο Μουρ κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πόσο προφητικός υπήρξε με τον «Ακήρυχτο πόλεμο» («Bowling for Columbine») για τα χειρότερα που έπληξαν τη χώρα του εξαιτίας της ασύδοτης οπλοκατοχής και οπλοχρησίας.
Τότε, βασίστηκε στη σφαγή που έγινε στο λύκειο Κολουμπάιν, στο Ντένβερ του Κολοράντο, το 1999, με 13 νεκρούς μαθητές. Πρόσφατα, η σφαγή στο πανεπιστήμιο Βιρτζίνια Τεκ, που στοίχισε τη ζωή σε 33 φοιτητές υπενθύμισε, απλώς, την αδυσώπητη πραγματικότητα των στατιστικών: 11.127 θύματα μετρά ετησίως η Αμερική από τη χρήση όπλων...
Ο Μουρ χειρίστηκε ένα θέμα εξαιρετικά ευαίσθητο λειτουργώντας με αξιοζήλευτη δημοσιογραφική μεθοδικότητα, καθαρότητα και πληρότητα, εξαντλώντας κάθε πτυχή του. Οι συνεντεύξεις του καθηλώνουν, οι μαρτυρίες παγώνουν το αίμα. Κι όμως· δεν δραματοποιεί την καταγραφή περιστατικών, υψώνοντας ηθικοπλαστικές κορώνες. Το χιούμορ και η ανατροπή διατρέχουν το ντοκιμαντέρ, χωρίς να του αφαιρούν ειδικό βάρος. Αυτό δηλώνεται από την πρώτη κιόλας σκηνή, που αναφέρεται στην τραγωδία του Κολουμπάιν: «Ηταν μια συνηθισμένη ημέρα για την Αμερική. Οι αγρότες ασχολούνταν με τη σοδειά, ο γαλατάς μοίραζε το γάλα και ο πρόεδρος των ΗΠΑ βομβάρδιζε μιαν άλλη χώρα!».
Στο στόχαστρο του Μουρ, ο Τσάρλτον Ηστον, πρόεδρος της Εθνικής Ενωσης Οπλοκατόχων (NRA), τον οποίο κυκλώνει με ερωτήσεις: «Γιατί δέκα μέρες μετά τη σφαγή στο Κολουμπάιν κάνατε συγκέντρωση του NRA στο Ντένβερ, ενώ λίγο μετά το θάνατο μιας εξάχρονης μικρής από συνομήλικό της αγοράκι, που την πυροβόλησε με όπλο, εμφανιστήκατε σε παρόμοια συγκέντρωση στο Μίσιγκαν;». Ο Τσάρλτον Ηστον, απλώς, σηκώνεται και φεύγει, παρατώντας σύξυλο τον Μουρ. Στη χώρα που η συντριπτική πλειοψηφία των οπλοκατόχων «ισχυρίζεται ότι ένας άντρας χωρίς όπλα δεν είναι υπεύθυνος»...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_100015_05/05/2007_225899

Το site του ντοκυμαντέρ:
http://www.bowlingforcolumbine.com/

Thursday, May 3, 2007

17N

Κάνω σήμερα μια εξαίρεση και γράφω για ταινία που ακόμα δεν έχει καν ετοιμαστεί!

Προειδοποίηση: ο G.Clooney θα ενσαρκώσει τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη!
Θέμα: η εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη...

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=798125&lngDtrID=253

Tο Χόλιγουντ βρίσκεται στην προετοιμασία μιας ταινίας για τη δράση και την εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη στην Ελλάδα με κεντρικό άξονα της ιστορίας τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Βήματος, στο τραπέζι έχουν πέσει ονόματα, όπως αυτά του Τζορτζ Κλούνι και του Νίκολας Κέιτζ για να ενσαρκώσουν το ρόλο του πρώην υπουργού. Κατ' άλλες πληροφορίες ο Όλιβερ Στόουν ενδέχεται να είναι ο σκηνοθέτης που θα υπογράψει την ταινία, μια μελανή σελίδα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, που όμως είχε happy end, κάτι που αγαπά το Χόλιγουντ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, όλα ξεκίνησαν από άρθρο του Νικ Γκέιτζ (ή αλλιώς Νίκου Γκατζογιάννη) που φιλοξενήθηκε στο τεύχος Ιανουαρίου του μηνιαίου περιοδικού «Vanity Fair».
Οι συνοδευτικές φωτογραφίες εκτός των άλλων απεικόνιζαν τον Μ.Χρυσοχοΐδη και το «δεξί χέρι του» την εποχή της εξάρθρωσης της 17 Νοέμβρη, τον Φώτη Νασιάκο.
Μέσα σε περίπου 9.000 λέξεις ο συγγραφέας της «Ελένης», του πολιτικού αυτοβιογραφικού μπεστ σέλερ το οποίο έγινε ταινία το 1984 με πρωταγωνιστή τον Τζον Μάλκοβιτς, περιγράφει με γλαφυρότατες λεπτομέρειες όλο το παρασκήνιο των μεθόδων που ακολουθήθηκαν από την Ελληνική Αστυνομία, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος.

Η πρόσφατη ιστορία έχει αποδείξει ότι οι ταινίες που ασχολούνται με την τρομοκρατία γνωρίσουν επιτυχία.
Το κείμενο του Γκατζογιάννη αρχίζει από τη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Ελλάδα Ρίτσαρντ Γουέλς τον Δεκέμβριο του 1975 και φθάνει ώς το 2002, τη χρονιά του τέλους της 17 Νοέμβρη.
O Μ.Χρυσοχοΐδης θα είναι ο πυρήνας της ταινίας, γύρω από τον οποίο θα κινούνται όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα. Και είναι πολλά: O Φ.Νασιάκος, αρχηγός τότε της ΕΛ.ΑΣ. και «δεξί χέρι» του πρώην υπουργού, ο Γ.Διώτης και ο Στ.Σύρος, ο Αλ.Γιωτόπουλος, ο Δ.Κουφοντίνας, ο Σ.Ξηρός, κ.ά.

Saturday, April 28, 2007

Rogue Trader

Δίχως μετάφραση στα ελληνικά, η απόδοση όμως θα ήταν περίπου "Απατεώνας χρηματιστής".

Ο Ewan McGregor (Nick Leeson) είναι ο βασικός πρωταγωνιστής σε ένα από τα διασημότερα χρηματο-οικονομικά σκάνδαλα όλων των εποχών, που οδήγησε στην κατάρρευση της Barings Bank.
Ο θεατής μαθαίνει πως η απληστία και ο τζόγος ενός μόνο ανθρώπου οδήγησαν στην κατάρρευση μια από τις παλαιότερες Βρετανικές τράπεζες, ένα πολύ επιτυχημένο χρηματοοικονομικό ίδρυμα.
Ο πρωταγωνιστής μετατέθηκε στα γραφεία της Τράπεζας στην Σινγκαπούρη με το όνειρο να "διαλύσει" την εκεί χρηματιστηριακή αγορά. Το πρώτο καιρό, όλοι στην Τράπεζα θεωρούσαν τον Nick ως τον πιο επιτυχημένο χρηματιστή που απασχολούσαν, ενώ την ίδια στιγμή εκείνος ξεκίνησε να αλλοιώνει τα κονδύλια του ταμείου του για να καλύψει τεράστια κερδοσκοπικά ανοίγματα που η Τράπεζα και αγνοούσε και δεν θα επέτρεπε.
Δημιούργησε τεράστια χρέη με τις κινήσεις του και οδηγήθηκε στο τελικό στοίχημα ώστε να κερδίσει πίσω όλα όσα είχε χάσει...

Η ταινία "βγήκε" το 1999, ένα μήνα πριν την αποφυλάκισή του αλλά και πριν από τη κατάρρευση και του ΧΑΑ.
Perfect timing!

Friday, April 27, 2007

The Good Shepherd

Η τηλεόραση απευθύνεται στις μάζες και ο κινηματογράφος μόνο σ’ όσους εκτιμούν τα 7 ευρώ τους!
Στο πλήθος των φετινών ταινιών ξεχωρίζει ο νέος big promoted star του Hollywood Matt Damon, ενδεχομένως ο ήδη χρισμένος διάδοχος του Robert De Niro.
(διαβάστε και την κριτική της ταινίας, συμπληρώνει το puzzle)

Την μεγαλύτερη εντύπωση δημιουργεί ο απροκάλυπτος τρόπος που το Hollywood επιλέγει να εκθέσει τις δραστηριότητες της διάσημης Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της κραταιάς υπερδύναμης, έστω κι αν τα γεγονότα διαδραματίστηκαν πριν από 50 και πλέον χρόνια.
Μιλάμε βέβαια για σύγχρονη αμερικανική ιστορία, από τον Β’Παγκόσμιο Πόλεμο έως την “κρίση” στον κόλπο των Χοίρων και λίγο μέχρι πριν την “δολοφονία” του καθολικού Προέδρου JFK σε συνδυασμό με τις ενέργειες της Υπηρεσίας.

Τα μηνύματα που περνάει η ταινία είναι πάμπολλα...!
Μου φαινέται απίστευτο να αποκαλύπτεται στις μάζες ο τρόπος που έδρασε η Υπηρεσία έστω κι αν πρόκειται για “ιστορικές” ενέργειες. Μου λέει ότι οι τρόποι ενεργειών είτε
α. έχουν διαφοροποιηθεί τόσο που δεν έχουν καμία σχέση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν, έχουμε δηλαδή μετακινηθεί από την εποχή των σφεντόνων στην εποχή της πυρηνικών, είτε
β. η δύναμη της Υπηρεσίας έχει πλέον παραδοθεί σε άλλους οργανισμούς, οι οποίοι πλέον κινούν τα νήματα, με συνέπεια οι παλαιότερα γνωστές ως “πολιτικές” αποφάσεις να έχουν δώσει τη θέση τους σε αποφάσεις τύπου “αγοράς”.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα σίγουρα είναι ο “πόλεμος” του Βιετνάμ με τις εταιρείες παραγωγής ελικοπτέρων, η “απελευθέρωση” του Αφγανιστάν ή του Ιράκ και η απίστευτου εύρους δραστηριότητων πολυεθνική Halliburton είναι το τελευταίο.

Tuesday, April 17, 2007

Thank you for smoking

Χρονικό των τελευταίων 15 ετών του κλάδου των καπνοβιομηχανιών!

Ερωτήματα:
1.Πως λειτουργούν οι μεγάλες καπνοβιομηχανίες;
2.Γνωρίζουν τους κινδύνους από τη χρήση των προϊόντων που παράγουν;
3.Ποιοι αναλαμβάνουν να μιλούν για αυτές;
4.Πως αποστομόνουν γιατρούς και θύματα;
5.Ποιοι άλλοι κλάδοι έχουν τα ίδια προβλήματα;

Απαντήσεις:
1. Δεν λειτουργούν με ιδιαίτερο τρόπο. Τα προϊόντα τους αποφέρουν ετήσια ίσως και περισσότερο από 20% του κεφαλαίου που επενδύθηκε... η κότα με τα χρυσά αυγά.
Εθισμός γαρ...
Το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να βρουν νέους πελάτες. Ο στόχος τους είναι πάντα νεαρής ηλικίας άτομα που έχουν ..πολλά χρόνια μπροστά τους να καπνίζουν! Δεν ξέρω αν ακούγεται ακραίο αλλά το καλύτερο target group που έχουν είναι άτομα κάτω των 13 ετών!!!
Αν μπορούσαμε να πούμε κάτι για τον τρόπο λειτουργείας τους είναι ότι συνήθως ενεργούν ύστερα από συννενόηση, ίσως να μπορούν να θεωρηθούν και ως καρτελ χωρίς όμως έλεγχο επί των τιμών των προϊοντων
2. Μετά την δεκαετία του '50, όταν το κάπνισμα ήταν status, glam κλπ., οι έρευνες έδειξαν τους κινδύνους που ελλοχεύουν.. Νο.1 καρκίνος του πνεύμονα... λέτε να μην γνωρίζουν το προϊόν τους;;;
Αυτοί είναι από τους πρώτους που χρηματοδότησαν τέτοιες έρευνες... Μέχρι και σήμερα οι μισές έρευνες είναι κατά ένα μερος χρηματοδοτούμενες από καπνοβιομηχανίες. Και τα αποτελέσματα τους για τη σύνδεση καπνίσματος-καρκίνου είναι ασθενέστερα από τις λεγόμενες "ανεξαρτητες" έρευνες.
3. "Εξωτερικοί" - και καλυμένοι με τον μανδύα του αντικειμενικού - συνεργάτες αναλαμβάνουν να λειτουργήσουν ως υποστηρικτές του κλάδου. Μόνο δικαστήρια ήταν σε θέση να πιέσουν τους ιδιοκτήτες να μιλήσουν για το προϊόν τους και ..στο τέλος να βγάλουν καταδικαστικές αποφάσεις...
Οι εξωτερικοί συνεργάτες που θεωρούνται και ειδικοί στη μελέτη των επιπτώσεων του καπνού καταφέρνουν να τους βγάζουν λάδι και αδικημένους. Όπως πρόσεξα, η τεχνική τους δεν είναι να διαψέυσουν τους άλλους ειδικούς επιστήμονες στα συμπεράσματά τους, απλά προσπαθούν να τους βγάλουν ψεύτες πάνω σε κάποιο σημείο της συζήτησης ή αναξιόπιστους γενικά. Αν καταφέρουν να τους αποστομώσουν έστω και σε θέμα εκτός της συζήτησης περί καπνίσματος/καρκίνου ...κέρδισαν!!!
4. Αυτό που μπορούν να προσφέρουν είναι χρήματα... Το τυράκι ονομάζεται "καμπάνια για τους κινδύνους από τη χρήση" και η φάκα "πλύση εγκεφάλων σε νέους εθισμένους καταναλωτές". Οι εξαγγελίες μιλούν για προγράμματα ενημέρωσης που όμως "καταφέρνουν" να διαφημίσουν το προϊόν τους!
5. Όπως έυστοχα αποκαλούνται και "Έμποροι Θανάτου":
α. καπνοβιομηχανίες
β. εταιρείες εμφιάλωσης αλκοόλ
γ. οπλοβιομηχανίες
δ. πετρελαιοβιομηχανίες
ε. εστιατόρια γρήγορης εστίασης
στ. παραγωγοί επικίνδυνων αποβλήτων

http://en.wikipedia.org/wiki/Thank_You_for_Smoking

Monday, April 16, 2007

Fast Food Nation

Η ταινία δεν δείχνει τι να μην τρώμε, όπως πολλοί περιμένουν από τον τίτλο...

Μας δείχνει όμως όλη την αλυσίδα διακίνησης:
α. των ανθρώπων που δουλεύουν ως εργάτες στη βιομηχανία - Μεξικάνοι, από το πόσο πληρώνουν για να περάσουν τα σύνορα, μέχρι το πόσο πληρώνουν - με την υγεία και τη ζωή τους καμιά φορά - τη δουλειά στη μεγάλη δυτική βιομηχανία
β. τους ενδιάμεσους των εταιρειών που ασκούν τον έλεγχο και δεν τους ξέρει κανείς, αυτούς τους μεσάζοντες που κλείνουν τις συμφωνίες και θεωρούν ότι κανείς δεν μπορεί να τους πεί τίποτα
γ. τους CEOs που νομίζουν ότι κάτι δημιουργούν, τα έρμαια των πραγματικών ιδιοκτητών, που όταν μαθαίνουν, προτιμούν να κάτσουν και να πληρώνουν το στεγαστικό τους. Είναι και αυτοί άνθρωποι...

Η γενική εικόνα δείχνει τη σημερινή μετάλλαξη του αμερικανικού fast food nation, όπου όλα γίνονται στο όνομα του ιδιωτικού συμφέροντος, ότι ακριβώς πρεσβεύει ο καπιταλισμός που ζούμε.

Η παραγωγή είναι ανεξάρτητη, το στυλ μοιάζει με ντοκυμαντέρ, ενώ αυτό που μου άρεσε ήταν ότι κάθε σκήνή του έργου περιείχε στοιχεία που "δένουν" το συνολικό μήνυμα. Όλα αλληλοσυνδέονται και καμία πληροφορία του σκηνοθέτη δεν δίνεται τυχαία.

Από τα όσα links διάβασα, η ταινία έχει κριτικές λίγο των άκρων, οι αμερικανικές είναι θετικότερες, οι ελληνικές περίμεναν περισσότερα. Ας καταλάβουμε όμως ότι οι αμερικανοί δεν είναι και τόσο κουλτουριάρηδες όσο οι ευρωπαϊοι: τα θέλουν λίγο απλοϊκά.. μπας και καταλάβουν κάτι!

Ταινία:
http://en.wikipedia.org/wiki/Fast_Food_Nation_(film) http://www.filmfestival.gr/news/zannas_archive_item.rhtml?id=666
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_16_14/12/2006_208838
http://www.cinemanews.gr/v4/festival2006/reportage.php?n=833

Βιβλίο:
http://en.wikipedia.org/wiki/Fast_Food_Nation