Wednesday, April 15, 2009

Il Vangelo secondo Matteo (1964)

Μέρες που είναι ας προτείνουμε μια σχετική ταινία.

Βέβαια δεν είναι μια τυχαία ταινία το "Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο" του άθεου Πιέρ Πάολο Παζολίνι.

Πάντως εάν θέλετε να δείτε μια πραγματική ταινία ας δείτε αυτή, αν θέλετε απλά να περάσετε την ώρα σας προτιμήστε να περάσετε περί τα 196 λεπτά της "ωραιότερης ιστορίας του κοσμου" ώστε να ξεπροβάλλει ο ..Τζόν Γουέιν [σημείωμα blogger: ο λόγος που ο Γιώργης Περιπατητής Μπους έγινε πρόεδρος...]

Δύο λόγια
Ο Παζολίνι προσπάθησε να μεταφέρει όσο πιο πιστά μπορούσε το Ευαγγέλιο, το οποίο και διάλεξε καθώς θεώρησε ως το πιο λιτό, χωρίς να προσπαθήσει προσηλυτίσει νέους πιστούς ή να ωραιοποιήσει τα πράγματα.
Όμως, εκτός του θρησκευτικού σκηνικού, το έργο παραμένει βαθύτατα πολιτικό καθώς ο Χριστός παρουσίαζεται ως χωρικός που υποκινεί τους γύρω του εναντίον της κοινωνικής αδικίας.

Θέλω να σημειώσω ότι (πλέον) το μοναδικό ελεύθερο κανάλι τηλεόρασης, το οποίο να έχει τη βούληση να δείξει μια τέτοια ταινία είναι εκείνο της Βουλής. Μάλιστα σήμερα, 15 Απριλίου 2009 στις 22:00, προβάλλεται.

ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Σινεφίλ, 1964 (Α/Μ), 140΄
ΙL VANGELO SECONDO MATTEO
Ιταλική ταινία του Πιερ Πάολο Παζολίνι, με τους Ενρίκε Ιρατσόκι, Σουζάνα Παζολίνι, Νινέτο Ντάβολι.
Πιστή μεταφορά τού κατά Ματθαίον ευαγγελίου από έναν άθεο σκηνοθέτη, το έργο του οποίου, ωστόσο, διέπεται από τις ιδέες του ιερού και του τραγικού.
Ο Παζολίνι βρίσκει την Παλαιστίνη του Ματθαίου στα χωριά της φτωχικής Νότιας Ιταλίας, όπου κινηματογραφεί την ιστορία του Ιησού. Παρουσιάζει έναν Χριστό απλό -σαν άνθρωπο-, αλλά με θεϊκή δύναμη στο λόγο, ο οποίος παρασύρει μαζί του τον καταπιεσμένο λαό, και επενδύει μουσικά τις εικόνες του (που θυμίζουν την αισθητική του νεορεαλισμού) με μια ελεύθερη μουσική επιλογή (Μπαχ, Μίσα Λούμπα, λαϊκά τραγούδια) που δίνει μια διαχρονική διάσταση στο ιερό δράμα.