Είναι από τις ταινίες που οι πιθανότητες να βγουν στις αίθουσες συνδυάζονται μόνο με εποχές ευφορίας, όπως το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας.
Πως αλλιώς ένα τέτοιο δυνατό μήνυμα δεν θα κατέβαζε στους δρόμους χιλιάδες ανθρώπους;
ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΕ ΜΑΛΑΚΙΕΣ
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
(το θέτω αρκετά "απλοϊκά")
επίσης
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΖΕΙ ΟΣΟ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΜΠΡΑΤΣΑ ΤΟΥ
(η οποία μπορεί να αυξηθεί με συνεχή ενασχόληση)Η ΘΕΛΗΣΗ ΑΞΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ
(αυτή αυξάνει δυσκολότερα...)Τέτοιες ταινίες ΔΕΝ προβάλονται σε εποχές όπως αυτές που ζούμε τώρα...
Mόνο όταν ένα τέτοιο σοκ δεν θα μπορεί να "περάσει" μέσα μας καθώς απασχολούμαστε με grand μαλακίες, εν μέσω ευφορίας αλά 1999.
Η ταινία μου δόθηκε η ευκαιρία να τη προβάλω λόγω του ότι διάβασα τη παρακάτω είδηση:
Ο Τ.Ντέρντεν του «Fight Club» καλύτερος κινηματογραφικός ήρωας όλων των εποχών
Ο αινιγματικός αντιήρωας Τάιλερ Ντάρντεν του Fight Club (τον ερμηνεύει ο Μπραντ Πιτ), αναδείχθηκε ως ο καλύτερος κινηματογραφικός χαρακτήρας όλων των εποχών, σε ψηφοφορία του βρετανικού κινηματογραφικού περιοδικού Empire.
Τα «κακά» παιδιά φαίνεται πως κέρδισαν τις εντιπώσεις των αναγνωστών, μιας και τη δεύτερη θέση κατέλαβε ο Νταρθ Βέιντερ του Star Wars, ενώ στην τρίτη θέση κατάφερε να ανέλθει ο Τζόκερ του Χιθ Λέτζερ από την ταινία Σκοτεινός Ιππότης.
Ο Χαν Σόλο (Χάρισον Φορντ) του Star Wars βρέθηκε στην τέταρτη θέση, με τον serial killer Χάνιμπαλ Λέκτερ (Αντονι Χόπκινς) της Σιωπής των Αμνών να καταλαμβάνει την πέμπτη.
Τη δεκάδα συμπληρώνουν οι Ιντιάνα Τζόουνς, The Dude από την ταινία των αδελφών Κοέν Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι, ο Τζακ Σπάροου του Τζόνι Ντεπ από τους Πειρατές της Καραϊβικής.
Η μοναδική γυναίκα της δεκάδας είναι η Έλεν Ρίπλεϊ (Σιγκούρνι Γουίβερ) των ταινιών Αλιεν. Στη δέκατη θέση βρίσκεται ο Βίτο Κορλεόνε, ο γνωστός και ως Νονός.
Newsroom ΔΟΛ
Δεν ξέρω εάν είναι ο καλύτερος, πάντως είναι μια άριστη επιλογή. Το μυαλό μου πριν διαβάσω όλη την είδηση/ψηφοφορία πήγε στο Νονό.
http://www.foxmovies.com/fightclub/
Fight Club - wiki - διαβάστε το δίνει καλή διάσταση της σημασίας της ταινίας, σχετικά διαφορετική από ότι δίνω εγώ
Fight Club (1999)
4 comments:
Δε χρειάζεται να επι κανείς τίποτα για το Fight Club. Ένας κολοσσός!
Αυτή η ταινία έχει λειτουργήσει υπόγεια σε χιλιάδες συνειδήσεις ανά τον κόσμο. Μου είχε κάνει εντύπωση η ανατροπή των πάντων -μέχρι και την τελευταία σκηνή- που δεν αφήνει τίποτα όρθιο, καμιά βεβαιοτητα που θα διευκολύνει τον θεατή.
Το ευχαριστώ όσο και αν εννοείται, καλό είναι να το λέμε.
Ευχαριστώ
κι όχι μόνο για το ποστ, αλλά και για την σύνδεση με την συγκεκριμένη ταινία.
Ρε παιδιά, μόνο εγώ τη βρήκα υπερεκτιμημένη;;;
Ναι το Fight Club είναι πολύ καλή ταινία. Δε νομίζω ότι έχει καμία σχέση με τη σωματική δύναμη ή κάτι παρόμοιο.
Μου αρέσουν πολύ τα σημεία που κατηγορεί την καταναλωτική κοινωνία με ένα αναρχικό life style, τα σημεία εκείνα που στρέφεται κατά της εξουσίας, το σημείο που τυλίγει τα αφεντικά του σε μια κόλα χαρτί, που ανατινάζει το σπίτι του, δηλαδή την παλιά του ζωή κτλ, κτλ.
Δηλαδή μου αρέσει όλο το έργο, ακόμη και η ανατίναξη των κεντρικών γραφείων εταιρειών με πιστωτικές κάρτες...
Νομίζω ότι το σινεμά δείχνει μέσα στις εποχές ένα ανθρώπινο υποσυνείδητο που μιλάει με αυτό τον τρόπο γιατί δεν μπορεί με άλλο.
Post a Comment