Μετά από καιρό μια ταινία που θεωρώ ότι δεν πρέπει να χάσει όποιος έχει μια σχέση. Δεν είναι ότι δεν μπορεί να την δει κάποιος που δεν είναι σε μία - τουναντίον, περιέχει δεκάδες τρόπους για να την "πέσει" ένας άνθρωπος σε έναν άλλο! - αλλά ενδεχομένως να την εκτιμήσει περισσότερο.
Έρωτας, φλιρτ, σεξ σε πολλές παραλλαγές, μυστικά, ψέμματα, ροματζάδα, ζήλια, κλάμα, απώλεια, επιστροφή, ζευγάρι, απόφαση, γονείς, σφάλμα, συγχώρεση, and ..counting!
Βενετία, Παρίσι και στο βάθος Νέα Υόρκη σε μια πάλη Γαλλοαμερικανική, στην οποία όλοι μπορούν να καταλάβουν γιατί η κουλτούρα(sic!) είναι σημαντική κοινωνική καταξίωση.
Θα πρέπει να γράψω ότι την είδα χωρίς υπότιτλους, έστω αγγλικούς, με συνέπεια να έχω τη γλυκειά συναίσθηση του να διαβάζεις ένα βιβλίο, και δεν θεωρώ ότι μου δημιούργησε μεγαλύτερη (θετική) εντύπωση από ότι θα έπρεπε: Οι Times της Νέας Υόρκης τη συγκρίνουν με ταινία του Woody Allen, και νομίζω ότι λένε λίγα... Η Julie Delpy γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί εξαιρετικά.
Ιnfo: 2 Days in Paris
5 comments:
πότε το ανέβασες ρε αυτό το ποστ και δεν το είδα? αμάν αδαερφάκι μου, δεν σε προλαβαίνουμε πια :D:D:D
καλά, τώρα είδα ότι είναι άλλο blog από αυτό που γράφεις συνήθως :P Εντάξει, μη με παρεξηγείς, είμαι και από ίωση, έτσι; :P
me tin proti efkeria des ti nea tainia ton coen pou eida ston canada
einai siglonistiki i erminia tou javier bardem
kala na eisai
Ναι αξίζει!
ρε συ τι ωραία που γράφεις, τι τσίφτικα! έτσι μου 'ρχεται να πάω σινεμά, αλλά μου λείπουν οι αυλικοί που θα με κουβαλάνε αυτόν τον καιρό...
την καλησπέρα μου!
Post a Comment